در گذشته ای نه چندان دور، قبل از اینکه تورنتو، جهش ناگهانی و توسعۀ چشمگیرش را آغاز کند، سکوی نخست شهرهای کانادا، زیرپای مونترال بود. به زبان ساده، مونترال که امروزه دومین شهر بزرگ کانادا به حساب می آید، از صدرنشینی اش زمان زیادی نمی گذرد. با این حال هنوز هم فهرستی از «ترین» ها و افتخارات را در صندوقچه عناوین اش دارد. مثلاً همین که از طرف سازمان جهانی یونسکو، عنوان «شهر دیزاین» یا شهر طراحی را از آن خودش کرده یعنی شهر ویژه ای قلمداد می شود. این لقب تنها به سه شهر مونترال، برلین و بوینس آیرس اعطا شده است. مونترال این لقب را مدیون معماری شگفت انگیز و ساختمان های مدرن و کلاسیکی است که آن را به یک موزۀ معماری پهناور تبدیل کرده. مونترال بزرگترین شهر استان کبک است که در جنوب غربی آن قرار دارد. روی جزیره ای در رودخانه سنت لورنس و پیرامون کوهی به نام مونت رویال.
اساساً این شهر دوست داشتنی نامش را از همین کوه سربلند، عاریه گرفته است. از کوه سلطنتی. البته اسم این شهر از ابتدا مونترال نبود. فرانسوی هایی که پا به این خاک گذاشتند و آبادش کردند، در آغاز، اینجا را «شهر مریم» صدا می کردند. Ville – Marie. نمی دانم با من هم نظرید یا نه؛ به نظر می رسد نام قبلی بیشتر برازنده ی این شهر است. شاید با فضای کلیسایی آن هم تناسب بیشتری داشته باشد. به مونترال «شهر صد کلیسا » هم می گویند. تعدادی از کلیساهای معروف جهان- که در قسمت جاذبه های گردشگری به آن خواهیم پرداخت- در مونترال هستند.
جاذبه های تاریخی و فرهنگی مونترال بیشتر از هر چیز دیگری برای گردشگران جذابیت دارد. میراث فرانسوی مونترال، شاید مهم ترین دلیل این جذابیت باشد. زبان 67 درصد از ساکنان مونترال، فرانسوی است. یعنی طبق آمار سال 2016 از چهارمیلیون نفر جمعیت ساکن در مونترال بزرگ، بیش از 5/2 میلیون نفر، فرانسوی حرف می زنند. بنابراین بعد از پاریس، مونترال بزرگترین شهر فرانسه زبان جهان به شمار می رود. به نظر می رسد، زندگی در مونترال انتخاب خوبی ست برای کسانی که مایلند زبان فرانسوی شان را هم تقویت کنند. زبان شعر و عشق و هنر.
مونترال شهر بزرگی ست. دومین در کانادا و پانزدهمین در آمریکای شمالی و البته در استان کبک، اولین و بزرگترین مرکز تجاری و صنعتی و فرهنگی ست. شک نکنید که به اندازۀ بزرگی اش، امکانات زندگی و زیر ساخت های شهری پیشرفته ای دارد. 185 خط اتوبوس و چهار خط مترو با 68 ایستگاه، حمل و نقل را در این شهر به آسان ترین کار تبدیل کرده است. خوب است بدانید معماری هر 68 ایستگاه، منحصر به فرد است و با بقیه ایستگاه ها تفاوت دارد. می شود ساعتها برای تماشای هر کدام از آن ها وقت گذاشت. قیمت اجارۀ مسکن در مونترال، ارزان تر از تمام کلانشرهای کاناداست و امکانات لازم برای ساختن یک زندگی آسوده، کاملاً فراهم است. به همین دلیل هم هست که در سال 2017 و در رتبه بندی مجله اکونومیست، مونترال دوازدهمین شهر برتر جهان برای زندگی معرفی شده است.
مونترال یک شهر آلفاست. تا به حال چیزی راجع به شهر آلفا شنیده اید؟ اشتباه نکنید. ربطی به پرتوهای علم فیزیک ندارد. شهر آلفا یا شهر جهانی، به شهری گفته می شود که در نظام اقتصادی جهان نقش مهمی ایفا کند و دارای شاخص هایی در اقتصاد، سیاست، فرهنگ و زیرساخت های شهری باشد. در سال 2018، مونترال یک شهر آلفا شناخته شد. یعنی شبیه مهرۀ مهمی در صفحۀ شطرنج اقتصاد جهان. بیشتر شرکت های بزرگ و کارتل های اقتصادی دنیا، حتماً در مونترال دفتر دارند. همچنین مونترال میزبان دفتر مرکزی خیلی از سازمان های بین المللی است. سازمان هایی مثل سازمان جهانی هوانوردی، سازمان یاتا، اتحادیه بین المللی طراحی و ... . به فهرست «ترین» های مونترال، این را هم اضافه کنید که این شهر بزرگترین بندر داخلی کرۀ زمین به حساب می آید. امتیازی که دلیل رونق مبادلات تجاری آن است. تولید تخصصی گوشت، پالایش نفت، تولید لباس و فراورده های توتون را می توان فعالیت های اقتصادی دیگر در مونترال نامید.
در فرودگاه مونترال یا در خیابان های دیدنی این شهر، حتماً حضور چشمگیر دانشجویان از سرتاسر جهان توجه شما را به خود جلب می کند. مونترال، بهشت دانشجویان است. بر اساس طبقه بندی جهانی دانشگاه ها (QS)، مونترال، بهترین شهر دانشگاهی جهان لقب گرفته و جالب است بدانید که بیشترین تمرکز و تراکم دانشجویان تحصیلات تکمیلی را در بین شهرهای آمریکای شمالی دارد. از بین چهار دانشگاه اصلی این شهر، دو دانشگاه به زبان انگلیسی و دو دانشگاه به زبان فرانسه تدریس می کنند.
منبع: کنپارس تراول