جاذبه هاي گردشگري ايران- در دهه 1350 به واسطه ارزش هاي منحصر به فرد بخش هاي جنوبي منطقه در حوزه كوه قرقطوئيه با احداث پاسگاه در منطقه اسفندقه اقدامات لازم جهت حفاظت منطقه به عمل مي آمده است ولي به واسطه نبود امنيت در محل بطور كل حفاظت آن تا چند سال قبل متوقف شده بود. شايان ذكر است منطقه مذكور در فهرست مناطق تحت مديريت كشور نبوده است ولي با توجه به ارزش هاي منحصر به فرد توسط گشت سيار شهرستان جيرفت و همچنين نيروهاي مستقر در پاسگاه اسفندقه گشت و کنترل در آن صورت مي پذيرد.
موقعيت جغرافيايي( عوارض و منابع فيزيكي، آدرس موقعيت جغرافيايي نسبت به شهر – روستا):
اين منطقه از N2846 تا N2913 عرض شمالي و E5656 تا E5735 طول شرقي از نصف النهارگرينويچ قرار گرفته است. اين منطقه در 215 کيلومتر ي جنوب مرکز استان و در 25 کيلومتري شرق شهرستان رابر و همچنين 40 کيلومتري شمال غرب شهرستان جيرفت واقع شده است.
وسعت منطقه:
118800 هكتار.
دامنه تغييرات ارتفاع از سطح دريا: حداكثر ارتفاع3680 متر مربوط به كوه بحرآسمان و حداقل ارتفاع1920 متر در حوالي علي آباد مي باشد.
نوع اقليم:
منطقه داراي اقليم سرد و خشک بوده و در زمستانها بخش هاي زيادي از آن پوشپيده از برف مي گردد. به واسطه شرايط آب و هوايي خاص در فصول گرم سال از مهمترين ويژگي هاي جلب توريسم به منطقه مي باشد.
تشريح وضعيت طبيعي( شرح اجمالي سيماي منطقه):
منطقه بحرآسمان مجموعه اي کوهستاني است که به همراه جبال بارز طولاني‌ترين و مرتفع ترين رشته کوه جنوب شرقي کشور را ايجاد کرده است. در واقع اين کوهستان به مانند بسياري از کوهستانهاي واقع شده در مجموعه فلات مرکزي تنها يکسري کوه پراکنده نبوده بلکه کاملاً رشته کوهي مرتفع است که از نظر توپوگرافي و اقليمي هيچ سنخيتي با مناطق دشتي اطراف خود ندارد. ارتفاعات اين کوهستان که در جنوب شرقي شهر کرمان واقع شده و در نزديکي کوهستانهاي هزار و جوپار قرار دارد زمستانهاي بسيار سردي دارد که همراه با بارش برف است و اين برف در ارتفاعات تا مدتها باقي مي ماند. ارتفاعات بحرآسمان در بخش جنوبي با قرار گرفتن در حوزه آبريز هليل رود و جازموريان نهايتاً به مناطق دشتي با ارتفاع 600 تا 1200 متر ختم مي‌شود که از آب و هواي بسيار گرمي و تا حدودي مرطوب برخوردار است. برعکس جبهه شمالي اين رشته کوه به دشت‌هاي مرتفع‌تري وصل مي‌شود که داراي اقليمي سرد و خشک هستند. اين محدوده کوهستاني مرتفع هم به دليل بارش سالانه نسبتاً زياد که شامل باران و به ويژه برف است و هم وجود چشمه‌هاي فراوان از منابع آبي فراواني برخوردار است که به صورت جوي ها و رودخانه‌هاي کوچک و بزرگي مي‌شود که تمامي آنها از سرچشمه‌هاي رودخانه هليل رود بوده که نهايتاً به هامون جازموريان مي‌ريزند. از نظر زمين شناسي 60 درصد رسوبات در ارتباط با دوره ترشيري تا پالئوژن بوده که رسوبات آبرفتي، مخروط افکنه هاي بادبزني و رسوبات نمکي را در بر مي گيرد. 15 درصد در ارتباط با دوره ترشيري تا نئوژن مي باشد که شامل رسوبات پيروکلاستيک، اندزيت، رسوبات آبرفتي، رسوبات نمکي و آهکهاي نموليتي مي باشد. 10 درصد رسوبات مربوط به دونين – پالئوزوئيک تحتاني مي باشد که عمدتاً رسوبات آهکي، پيلولاوا و دايکهاي سيليسي مي باشند. 8 درصد در ارتباط با دوران ژوراسيک بوده که شامل آهک توربيدايتي، ماسه سنگ، سيلتستون و آندزيت هاي بالشتي مي باشند. 7 درصد باقيمانده مربوط به دوران کواترنري و شامل رسوبات عهد حاضر است. در منطقه بحر اسمان شيب عمده منطقه بين 1 تا 14 درصد مي باشد و باقيمانده بين 24 تا 38 درصد است. همچنين در بخش هاي اندکي از شمال شرق، شمال، مرکز و جنوب شيب بين 38 تا 71 درصد مي باشد. جهت اصلي شيب هاي ديده شده در منطقه جنوب شرق تا جنوب غرب بوده و در بعضي از محدوده ها جهت شيب شمال شرق تا شمال غرب نيز مشاهده شده است.
منابع بيولوژيكي( پوشش گياهي – حيات وحش):
الف) تيپ گياهي:
ب) درصد پوشش گياهي:
50 درصد پوشش مرتعي با تراکم تاج پوشش گياهي يک ساله و چند ساله بين 25 تا 50 درصد، 25 درصد اراضي جنگلي با تراکم تاج پوشش بين 5 تا 25 درصد، 20 درصد اراضي با تراکم تاج پوشش گياهان مرتعي و بيرون زدي هاي سنگي و در شمال و شمال غرب منطقه 5 درصد زراعت ديم وجود دارد.
گونه هاي گياهي منطقه:
انار شيطان(Tecomella undulate)، خرزهره(Nerium indicum)، انجير وحشي(Ficus johannis)، زيتون وحشي(Olea aucheri)( ساير اطلاعات در جدول شماره 1 ارائه شده است)
گونه هاي جانوري منطقه:
خرس سياه با حضور خود در بخش هاي مرکزي و شمالي از جمله ارزش هاي جانوري منطقه محسوب مي گردد. بررسي ها بيانگر قرار گيري منطقه پيشنهادي بحرآسمان در کريدور مهاجرتي خرس سياه از زرياب به ارتفاعات خبر از طريق مسير شنگرا و قرقطوئيه مي باشد. به نظر مي رسد که لك لك سياه نيز در منطقه جوجه آوري نموده که بررسي هاي تکميلي در اين خصوص ضروري است. ساير گونه هاي جانوري در فهرست شماره 2 ارائه شده است. ضمناً بر اساس بررسي هاي انجام شده توسط آقاي مهندس مهجورآزاد در سال 1387 در دو رودخانه واقع در بخش هاي جنوب شرق منطقه پيشنهادي اعم از رودخانه شور که از سرشاخ ههاي شمالي هليل رود مي باشد( محل تقاطع اين رودخانه با جاده آسفالت جبال بارز – جيرفت) گونه هاي Paracobitis sp. و Cyprinion watsoni و در رودخانه گلويي که از سرشاخ ههاي شرقي هليل مي باشد گونه هاي Garra persica، Cyprinion watsoni، Capoeta damascina و Paracobitis sp. صيد گرديد.